DOOR PAUL SEELEN

Pater Gulickx was een flamboyante verschijning. De rijzige Dominicaan viel op doordat hij zo prachtig Nederlands sprak met een aparte Vlaamse kleuring. En doordat hij oprecht geïnteresseerd was in mensen. Kwam hij op straat iemand tegen die hij kende, dan sprak hij hem luidkeels aan. Zó hard, dat de aangesprokene er zich wel eens een beetje ongemakkelijk bij voelde.

Hubert Gulickx, geboren in 1926 in de enclave Baarle-Hertog, had een late roeping. Hij volgde in het Belgische Hoogstraten de middelbare school om daarna in Tilburg economie te gaan studeren. Na zijn kandidaats haakte hij af en ging werken. Op zijn negenentwintigste gooide hij het roer radicaal om: Gulickx verbrak zijn verkering en trad in bij de Dominicanen. In 1963 werd Gulickx tot priester gewijd. Kort daarna kwam hij naar het klooster Mariaweide in Venlo.

In karakter is Gulickx, zeggen mensen die hem goed hebben gekend, altijd een halve Belg gebleven: hij was opgeruimd, vrolijk, ook wat verstrooid soms. Zijn grote hobby was literatuur. Hij las wel vijf boeken tegelijk. Al was hij een echte boekenwurm, Gulickx was toch ook een man van de wereld. Politiek actief zelfs, wat uitzonderlijk is voor een priester. De Dominicaan stond met Harrie Korsten aan de wieg van de Politieke Partij Radicalen (PPR) in Venlo, en stemde tot op het laatst overtuigd GroenLinks.

Gulickx stond altijd op de bres voor de onbegrepen, uitgestoten mens. Als een van de eersten ontfermde hij zich in de late jaren zestig over wat wel als 'het langharig werkschuw tuig' werd betiteld. Hij knoopte op straat gesprekken met deze recalcitrante jongeren aan en hielp hen zelfs aan een eigen onderkomen: het later roemruchte Open Ontmoetingscentum (OOC) aan de Heutzstraat. Gulickx zou er jarenlang in het bestuur zitten.

De pater nam het ook al snel op voor homoseksuelen. Hij was medeoprichter van het COC in Venlo. De oprichtingsvergadering vond zelfs plaats in het klooster van de Dominicanen. Ook gaf Gulickx voorlichting aan ouders van homoseksuele kinderen in de regio. Maar het waren toch vooral de armen en de daklozen die een bijzonder plaatsje hadden in zijn hart. Voor hen stond zijn deur altijd open.

Ook op onderwijsgebied heeft de pater zijn sporen verdiend. Gulickx gaf godsdienst en maatschappijleer aan de Rijks-hbs (de voorganger van College Den Hulster), de KLOS (opleiding tot kleuterleidser aan Mgr, Zwijsenstraat die later opging in pabo) en aan de Middelbare Tuinbouwschool aan de Rijnbeekstraat. Ook gaf hij 's avonds in het Thomascollege (nu Valuascollege) cursussen voor het kader van de Katholieke Arbeidsbeweging (KAB, de voorganger van CNV en FNV) over sociale wetten en recht.

De 'halve Belg' kon als veel van zijn ordegenoten geweldig preken. Hij was dan ook erg in trek bij huwelijken, begrafenissen en doopvieringen. Hij gaf ook de aanzet tot de progressieve mis die al jaren om 11.00 uur zondagsochtends in de linkerzijbeuk van de Dominicanenkerk plaatsvindt. En stond mede aan de wieg van de jongerenkerk. Daar vertrok hij wegens verschil van mening over de te volgen koers.

De laatste jaren ging het lichamelijk minder goed met Gulickx. Hij leed aan kanker. Zijn laatste levensdagen werd hij verpleegd bij de zusters in Reuver. Gulickx heeft nooit uit Venlo willen vertrekken. "Ik ben een stier en die zijn erg standvastig", zei hij in een interview met deze krant. Vrienden verzekerde hij: 'Als Mariaweide sterft, ga ik ook'. Hij heeft woord gehouden. Afgelopen donderdag besloten de Dominicanen officieel na 45 jaar Venlo te verlaten. Een dag later gaf pater Hubert Gulickx op 78-jarige leeftijd de geest.

De uitvaartdienst voor pater Gulickx vindt donderdag om 11.30 uur plaats in de kloosterkapel van Mariaweide. Gulickx wordt begraven op het kerkhof van de Nederlandse Dominicanen in Nijmegen

†  13 augustus 2004

blad 04